pişmanlık duyulan anlar

ben söylemediklerimden (bkz: pişman) oldum. birde söylediklerimden..

sinirlendiğim her an için pişmanım. sonuçları hiç güzel olmadı çünkü

otuzbir sonrası

sakal traşı mesela olduktan sonra 3 gün aynada yüzüme bakamam duydugum en büyük pişmanlıktır

16.11.2015 bu tarihi asla unutmam 1 yıl kadar konuştuğum birisi vardı asla sevgili değildik ama hayatta en değer verdiğim kişiydi,hiç ayrılmazdık,eğlenirdik,hayatımın en güzel yıllarıydı galiba. bir gün saçma sapan bir şey üzerine tartıştık,o günde annemlerke dışarıda yemek yiyecektik,yemek esnasında aradı gel barışalım ben dayanamıyorum falan dedi ben umursamadım eve gideceğimi söyledim.yola çıkacağını kayseride bir işi olduğunu söyledi,umursamadım yine tartıştık falan kapattım telefonu en az 10 kere falan aramıştır. neyse 3 saat sonra falan arkadaşım aradı 'ölmüş trafik kazasında' dedi.gerisini hatırlamıyorum neden böyle bir şey yaptım neden kalbini kırdım aklıma sokayım dedim.elleri artık elimi tutmayacak,bu dünyadan bana kırgın gitti bunun tarifi var mıdır,çıkıp gelsen bi özür dilesem ah be şu pişmanlık.siz siz olun asla sevdiğinizin kalbini kırmayın hemde saçma sapan bir şey uğruna bir saniye sonrasının garantisi yok.

bazen tartışırsınız çok sevdiğiniz biriyle. aslında ona kızdığınızdan da değildir genelde sinirleriniz gerilince olan bir şeydir. bir anda defans olarak mı desem yoksa bile bile mi bilmiyorum bir şey söylersiniz. ağzınızdan çıkarken pek önem vermezseniz ama aynı saniye karşınızdakinin yüzü acı ile farklı bir hal alır. hatta böyle gözleri bile dolabilir. işte seviyorum dediğiniz adamı, kadını, dostu öyle kırdıktan sonra yaşanan histir. anlatılmaz yaşanır ama umarım yaşamazsınız.

bir zamanlar gittiğim bir dershane vardı,dört kişiydi sınıflar,iyi arkadaştık bu dörtlüyle zaten dışarıdan da tanışıyorduk,dershaneye yeni bir hoca gelmişti dil ve anlatım,türkçe dersi için bizim de ders şimdi onlaydı bayan bir hocaydı adı da miray dı,her neyse girdik derse hocanın biraz anlattı hoca biz de konuşuyoruz kendi aramızda kızıyor falan dinleyin diyor ve bana bir kıl kaptı orda,sonra bana bir soru sordu ben bilemedim,bir anda manyak kadın bağırmaya başladı o kadar anlatıyorum niye dinlemiyorsun beni diye ben de ilkten saygılı bir şekilde cevap verdim,sonra bu mal mal konuşmaya başladı diğer soruda bende inatla dinlemiyorum,yine sordu bende bilmiyorum dedim,bu daha da bağırmaya başladı bide sen kimsin dinlemiyorsun senden bir bok olmaz deyince ben fıttırdım bende buna karşılık verdim sonra attı beni sınıftan ,5 dakika sonra tekrar çağırdı(manyak amk)ad aktarmasıyla ilgili bir soru sordu,bu arada bende nası sinir oluyorum kadına çünkü beni aşağılamak için çağırdı,benim de cebimde küçük bir çakı vardı görseniz çakı demessiniz öyle bir şey,bende sinirliyim zaten cebimden çıkardım çakıyı" bıçağın sapı" dedim,hocanın gözü döndü tokatı vurdu ağlayarak bizim dershane sahibinin yanına gitti,sonrası da atıldım dershaneden fakat atıldıktan sonra gittim özür dilemeye,cidden pişman oldum

defalarca kendime bi daha asla mesaj atmıcaksın dedikten 5 dakika sonra mesaj attığım an

bir daha bağlanmıcam diyip yine bağlandığını fark ettiğin an

birinin kalbini haksız yere kırarsam çok pişman olurum ve neden insanlara güvendim diye pişmanlık duyuyorum.

haşlanmış süt mısır yiyip üstüne de su içmek. sakın denemeyin.

ygsden sonra lysye sayılı günüm varken bir soru bile çözmediğim günlerde baya bi vicdan azabı çektim. neyse ki kötü olmadı sonu.

18.12.2016

değmeyecek insan atilan mesajlar. sonradan çıkıyor acısi

ben böyle bi an yaşadığımda kendimi affedemiyorum ya. hatta şu an kendimden nefret ediyorum. ama söz ağızdan bir kere çıkar söyledik artık yapcak bir şey yok

lisede çok sevdiğim bi sevgilim vardı. knight online yüzünden beni terk etmişti. hayatımı siken oyuna mı yanayım gerçekten aşık olduğum kızı kaybettiğime mi.

sevdiğim bir insanı basit bir olaydan dolayı kırdığım an. ah çenem kırılsaydı da konuşmasaydım diyor insan.

(#333702) hadi eyv.

çocukluk aşkıma biraz yas farkı var diye hiçbirsey belli etmemiştim zamanında, geçenlerde geldi bana aşık olduğu kızı anlatıyo benden küçükmüş keşke demedim değil 😏

çorapla ıslak terliğe bastığım zaman içimi gereksiz bir pişmanlık sarıyor

doğum günü pastamı üflerken unicorn ve şato diledim, beş dakika sonra pişman oldum.. benim diploma dilemem gerekiyordu.. ardından katolik kilisesinde mum dikip diploma diledim umarım tutar. mezun olmak istiyorum, okulu sevmiyorum.

yılda bir kez görme şansım vardı onu da çekingenlik ayağına harcadım. çekingen oluşumdan başlı başına pişmanım. çekingenlikle yaptığım her eylemden, verdiğim her karardan pişmanım.

18 yaşında otobüs durağında beklerken sevdiğim ama onun bilmediği bir kızla otobüs beklerken onun otobüsü benimkinden önce geldi ve ben arkasından ''o da bindiğine göre ben artık yürüyerekte gidebilirim'' dedim. bu cümleden sonra benim farkıma vardı o da beni sevdi keşke kurmasaydım o cümleyi ondan sonraki hayatımın 12 yılı hiçte istemediğim şekilde olumsuz yönde değişti bazen kurduğunu küçük bir cümle kalan hayatınız belirliyor kader var mı herşey yazıldığı gibi mi yaşanıyor bilmiyorum ama hayat sürekli karşımıza yol ayrımları çıkarıyor tercihlerinize dikkat edin

sahurda tost yemek olabilir, yanıyorum amk.

sahurda yemediğim makarna salatası olabilir, aklımda fikrimde şu an........

güzel olan saçımı daha güzel hale getirmek için oynarken berbat hale getirdiğim an..

O son tatlıyı yemeyecektim.

bu akşam 1 2 saat kestirmiştim, uyandığımda annem 2 3 kere aynı şeyi istedi uyku sersemi olduğum esnada ben de yeni uyanmanın verdiği gerginlikle anneme bağırdım. normal zamanlarda da kavga ettiğimiz olurdu ama bu sefer gerçekten gereksiz ve yerinde olmayan bir şeydi yaptığım ağzımı s

Hayattaki pişmanlıklarınızı sıralayacak olsanız en büyük pişmanlığınız ne olurdu? Ben bunu ciddi soruyorum ama tabi ki ciddi cevaplamak ya da cevaplamak zorunda da değilsiniz. Cevaplarınız kendi içimde bir muhasebe yapmama yardımcı olacak. Benim en büyük pişmanlığım üniversite tercih dönemimi doğru kullanamamış olmam gibi üniversite döneminde de doğrudan uzak olmam

Çokça duyguların esiri olup biraz da arkadaş gazlamasıyla alınan kararlar olabilir ya.O an "amaan ne olacak " denilen şeylerin acısı gece kafanızı yastığa koyduğunuzda çıkıyor.Hele ki mesele gönül işleriyse :/

Keşke yaptığımı düşündüğü şeyi düşünmesine sebep olan durum hiç yaşanmasaydı. Kendimi bu duruma düşürdüğüm için çok pişmanım. Şimdi karşılıklı olarak birbirimize olan güvenimiz zedelendi ve bunu nasıl tamir ederiz bilmiyorum. Umarım sevgimiz bunu da aşmamıza yeterli olur. Zira şu an güvendiğim tek şey bu...

En büyük pişmanlığım üniversite tercihim. Önümü görebilecek üç gram beynim olsaydı, biraz daha bilinçli olsaydım ya da bana yol gösterebilecek bir tane aklı başında insan olsaydı her şey çok daha farklı olabilirdi. Bazı hayalleri yaşamak için artık çok geç, bazıları için hala vakit var ama çok yorgunum. Daha fazla tek başıma mücadele edecek gücü kendimde bulamıyorum. O yüzden iyi veya kötü kendimi atmış olduğum bu limanda biraz daha kalacağım.

universitedeyken bir tane okul disi topluluga kayit olmak icin gorusmeye gitmistim. mulakati kolay giren herkes geciyor diye geri bildirim almistim, gel gor ki gecemedim (ilk mulakat denememden, lakin son da degildi :’) salak salak cevaplar vermistim ama kabul ediyorum :d neyse sonraki sene tekrar başvurdum yine ama mulakat gunu misafir gelmisti, bir de zaten almiyolar deyip gitmemistim. sonradan bir ufak pisman olduğum anlardan.